Απευθυνόμενος στον γιό του έχει γράψει ένα ποίημα, ίσως εξομολόγηση να είναι πιο σωστή περιγραφή, όπου ξεκινά με μια ερώτηση που τρία λεπτά αργότερα, στο τέλος,επαναδιατυπώνεται γιατί δεν υπάρχει ίσως καλύτερος τρόπος για να κλείσει αυτός ο δυνατός μονόλογος. Ξεκινά λοιπόν έτσι:
Ποιος είναι περισσότερο επικίνδυνος;
Εκείνος που δεν φοβάται να πεθάνει,
ή εκείνος που έχει βρει κάτι για να ζήσει;
Ομολογουμένως πρόκειται για εξαιρετική ερώτηση και λίγο πιο μετά, επαναλαμβάνεται στο δίλημμα ζωής-θανάτου κάπως διαφορετικά:
Θυμάμαι όταν του μίλησα πρώτη φορά από το τηλέφωνο, ήμουν σε μια παράσταση στο Τέξας και του είπα: Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να σε κάνω υπερήφανο
Πιθανότατα δεν είχε ιδέα για το τι έλεγα,
Αλλά απάντησε:
Σε αγαπώ
Και έκλαψα
Ζω
Εσύ μπορεί να μη φοβάσαι να πεθάνεις
Αλλά εγώ βρήκα κάτι για να ζήσω
Και αυτό είναι ένα επικίνδυνο κίνητρο
Η εξομολόγηση, ο μονόλογος, το ποίημα του Harold Green είναι κομμάτι της ιστορίας του Σικάγο, καθώς ο καλλιτέχνης το ερμήνευσε στην τελετή ορκωμοσίας του δημάρχου της πόλης, του Rahm Enanuel, το 2015, όπου το είπε έτσι: