DIY

Καλά τα βοτσαλάκια-«βατραχάκια», οι χυμοί και οι κοτόπιτες αλλά κάποια στιγμή έρχονται τα δύσκολα. «Αγάπη μου, την Τετάρτη φεύγουμε, τι α κάνουμε με τα λουλούδια;».
Τα λουλούδια; Δεν πάει το μυαλό κάπου!
«Τις γλάστρες στο μπαλκόνι λέω. Ποιος θα τις ποτίζει δεκαπέντε μέρες που θα λείπουμε;»
Οοοπς. Μέσα στον Αύγουστο λείπουν οι ΠΑΝΤΕΣ! Τι κάνουμε; Να τις πάρουμε μαζί;
Στο τελευταίο σηκώνει το φρύδι. «Είσαι στα καλά σου ή να βάλω τις φωνές; Που να πάρουμε μαζί τρεις ζαρντινιέρες, δύο πιθάρια κι άλλες είκοσι γλάστρες;». Σωστά! Διακοπές πάμε. Δεν κάνουμε μετακόμιση. Οπότε;
«Οπότε, η λύση είναι απλή: αυτόματο πότισμα!», σου λέει.
Και βέβαια είναι απλή για εκείνη αφού είναι από τις λύσεις που ΜΟΝΟ εσύ πρόκειται να σχεδιάσεις και υλοποιήσεις, μέχρι την …Τετάρτη (κι είναι Σάββατο)! Οπότε πάμε για ψώνια…
Δεν είχα ιδέα από σύστημα αυτόματου ποτίσματος, οπότε το ξεκίνησα από το «Α». Ή μάλλον από το «βήτα» διότι είχα ξεχάσει να μετρήσω τις γλάστρες αλλά και το μπαλκόνι. Εσείς κάντε το από τώρα:
Μετράμε και καταγράφουμε τις γλάστρες, τις ζαρντινιέρες, τα πιθάρια και γενικά ό,τι χρειάζεται πότισμα. Σκέψου ότι οι μεγάλες ζαντινιέρες μπορεί να χρειάζονται και δύο και τρεις σταλάκτες για να ποτίζονται σωστά. Προσθέστε.
Εφυγα για την «Αγροδομή», στη Μαραθώνος, κοντά στο Σταυρό. Εξυπηρετικότατοι και με υπομονή! (Την τιμή θα την δούμε αργότερα)
Περιγράφω τι θέλουμε να ποτίσουμε και που. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κοιτάξουμε είναι ο ωρολογιακός μηχανισμός. Υπάρχουν πολλές λύσεις. Για το μέγεθος του μπαλκονιού και τις ανάγκες ποτίσματος που προτείνουν έναν από τους πιο φθηνούς (στα 48 ευρώ) με κουμπάκια και χωρίς οθόνη. Διάρκεια μπαταρίας (9βολτη, πλατιά) ένας χρόνος. Εγγύηση 3 χρόνια. Μια χαρά! Σταυρώνουμε τα δάχτυλά μας να ταιριάζει με την διατομή της βρύσης. Αν δεν μας κάτσει θα ξαναγυρίσουμε να πάρουμε ένα εξάρτημα που να προσαρμόζει τον μηχανισμό.
Τώρα πρέπει να υπολογίσουμε το κεντρικό λάστιχο. Το κάνουμε μέσες άκρες αφού δεν είχα μετρήσει. Αγοράζω δεκαπέντε μέτρα. Υστερα υπολογίζουμε το μικρό λάστιχο, αυτό που θα φτάνει από το κεντρικό μέχρι την επιφάνεια της κάθε γλάστρας. Αλλα δέκα μέτρα είναι καλά.
Υπολογίζοντας περίπου 20 σημεία ποτίσματος συμπληρώνουμε με ό,τι άλλο χρειάζεται. Δηλαδή:  10 μονά φισάκια λήψης, 10 ταφάκια λήψης, 20 στηρίγματα-πασαλάκια, 20 ρυθμιζόμενου σταλάκτες, ένα διόφθαλμο για να κλείσουμε τη μια μεριά του μεγάλου λάστιχου. Αυτάαααα! Λάθος! Παίρνω μια ειδική ταινία που την βάζεις γύρω από τις στροφές της βρύσης όπου βιδώνεται ο μηχανισμός για να μην υπάρχει διαρροή καθώς κι ένα ειδικό εργαλείο που ανοίγει τρύπες στο σωλήνα για να μπαίνουν τα φισάκια.
Όλα μαζί κόστισαν 65 ευρώ μαζί με τον μηχανισμό. Για μεγαλύτερες οικιακές ανάγκες μπορεί να φτάσει τα 100 ευρώ. Το πολύ!
Παίρνω  τις κατάλληλες οδηγίες και φεύγω για το σπίτι.
Πρώτη δουλειά ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Δεύτερη δουλειά να απλωθούν όλα πάνω στο μεγάλο τραπέζι του μπαλκονιού. Τρίτη, να ανοίξω και να διαβάζω τις οδηγίες χρήσης του μηχανισμού αυτόματου ποτίσματος. Τέταρτη, να απλώσω το μεγάλο λάστιχο γύρω-γύρω στο μπαλκόνι. Το τακτοποιούμε σωστά πίσω από τις γλάστρες, κολλητά στον τοίχο και στα σουβαντεπί. Κλείνουμε την ελεύθερη άκρη του με το διόφθαλμο. Το κεντρικό λάστιχο δεν πρέπει να ανεβοκατεβαίνει στις γλάστρες ή αλλού.
Μετά ασχολούμαστε με τον μηχανισμό. Του βάζουμε την μπαταρία. Περνάμε την ειδική ταινία μόνωσης στις στροφές της βρύσης. Βιδώνουμε σφιχτά. Προσαρμόζουμε το λάστιχο από κάτω με τον ίδιο τρόπο (και ταινία μόνωσης).
Τώρα ετοιμάζουμε τα εξτένσιονς. Μετράμε την απόσταση από το μεγάλο λάστιχο μέχρι της επιφάνεια της γλάστρας. Κόβουμε με ψαλίδι ή κλαδευτήρι όσα κομμάτια μας χρειάζονται. Και τα «οπλίζουμε». Στο ένα άκρο βάζουμε ένα φισάκι (για μονές γλάστρες) ή ένα ταφάκι (για κοντινές γλάστρες, ζαρντινιέρες κλπ). Τα χώνουμε βαθιά μέσα στο λεπτό λάστιχο. Αν χρειαστεί το μαλακώνουμε με έναν αναπτήρα (μην λιώσει!) για να μπουν καλά μέχρι όσο παίρνει. Στο άλλο άκρο σφηνώνουμε τον σταλάκτη. Τον ρυθμίζουμε ανάλογα με το πόσο θέλουμε να τρέχει ως αρχική ρύθμιση…
Με το ειδικό εργαλείο ανοίγουμε τρύπες στο κεντρικό λάστιχο και τοποθετούμε σφιχτά το φυσάκι ή το ταφάκι με τα μικρά λάστιχα που φροντίζουμε να μην τσακίζουν. Χώνουμε ένα στήριγμα-σφηνάκι στο χώμα της γλάστρας και στηρίζουμε το εξτάνσιον κοντά στον σταλάκτη του. Ετοιμο. Επαναλαμβάνουμε για όλες τις γλάστρες. ΠΡΟΣΟΧΗ: υπολογίζουμε και μετράμε σωστά το που θα ανοίξουμε τις τρύπες στο μεγάλο λάστιχο διότι ως γνωστόν τρύπες που ανοίγουν ΔΕΝ ξανακλείνουν σε αυτή τη ζωή!
Όταν τα κάνουμε όλα αυτά είμαστε έτοιμη για την πρώτη γενική δοκιμή. Ανοίγουμε την παροχή νερού και πατάμε το START. Ενας μικρός χαμός θα γίνει ούτως ή άλλως. Νερά θα φεύγουν δεξιά αριστερά, οι σταλάκτες θα θέλουν ρυθμίσεις, το μπαλκόνι αλλά και εμείς θα δεχτούμε ένα εξαιρετικό …μπουγέλωμα! Όταν προσαρμόσουμε τα πάντα κλείνουμε και πάλι πατώντας το ξανά το START και κλείνοντας την παροχή. Καθαρίζουμε. Κάνουμε κι όσες άλλες ρυθμίσεις χρειαστούν ανάλογα με το φυτό και τις ανάγκες του. Θα πάρει δύο-τρεις δοκιμές μέσα στις επόμενες ημέρες για να είναι ικανοποιημένα όλα τα φυτά μας. Στη δική μας περίπτωση ρύθμισα το μηχανισμό σε ένα πότισμα ανά 24ωρο (9 το βράδυ είναι καλά) και για 2λεπτη διάρκεια ποτίσματος. Βασιλικοί, γιασεμί και αγιόκλιμα με πολύ ανοιχτούς του σταλάκτες (πολύ νερό) και για τα άλλα ανάλογα… Με τα ξερικά (ρίγανη, θυμάρι κλπ) είχα πρόβλημα και τα έβαλα τα γλαστράκια τους να κάθονται στα κενά μεγάλων γλαστρών χωρίς να ποτίζονται απευθείας.
Μέχρι την Τετάρτη όλα θα λειτουργούν στην εντέλεια. Μέχρι τότε καλό είναι να διαβάσετε τους δέκα κανόνες του σωστού ποτίσματος.
Καλές διακοπές σε εμάς, σε εσάς και στα λουλούδια μας!