χορός

«Η εικόνα της τρέλας έχει στοιχειώσει τη φαντασία του δυτικού ανθρώπου». Η ψυχική ασθένεια, όπως την περιέγραψε ο γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Φουκώ στην «Ιστορία της τρέλας στην κλασική εποχή» πέρα από την περίπλοκη ιατρική όψη της, διαθέτει και μια ευδιάκριτη κοινωνική πτυχή.
Η οικονομική κρίση ανατρέπει πλήθος κοινωνικών σταθερών που θεωρούνταν δεδομένες για την υποστήριξη της ψυχικής υγείας του ατόμου, που αναζητά νέες ισορροπίες, προσωπικές και συλλογικές.
Η τρέλα τρυπώνει πλέον σε κάθε σπίτι ως αποτέλεσμα της οικονομικής δυσπραγίας και αναδεικνύει μια άλλη πλευρά της ύφεσης.
Ενώ μέχρι πρότινος η κατάθλιψη θεωρούνταν θλιβερό προνόμιο των γυναικών, των ατόμων μέσης ηλικίας, των ανέργων, των ανθρώπων που ζουν μόνοι, χωρίς σχέσεις κοινωνικής υποστήριξης και φροντίδας τα τελευταία χρόνια χτυπά και άλλες πόρτες, την πόρτα των ανδρών, των επιτυχημένων, των μορφωμένων, των έγγαμων, των εργαζομένων, των νέων.
Η δημοσιογράφος του χώρου της υγείας Αν Λάντερς, έχει πει χαρακτηριστικά: “Ένα στα τέσσερα άτομα έχει κάποια ψυχική διαταραχή. Σκέψου τρεις από τους πιο κοντινούς φίλους σου. Αν εκείνοι φαίνονται εντάξει, τότε εσύ μπορεί να είσαι αυτό το άτομο”.
ΤΟ ΤΡΕΛΟΣΠΙΤΟ, το νέο έργο του Παύλου Κουρτίδη βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία. Στόχος του χορογράφου- δημιουργού είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης ενάντια στο φόβο, τα στερεότυπα, τον αποκλεισμό.
Εικόνα, κίνηση, λόγος, μουσική φορτίζουν το θεατή με συναισθηματική ένταση και αναγκάζουν σε επαναπροσδιορισμό της έννοιας της ευτυχίας δρώντας τελικά παρηγορητικά, ανακουφιστικά, θεραπευτικά.
Στην ανατρεπτική παράσταση του χορογράφου Παύλου Κουρτίδη όλα αιωρούνται, όλα είναι στο μεταίχμιο της τρέλας και της λογικής.
Σ’ ένα σπίτι όπου όλα ίπτανται υπό τους ήχους πρωτότυπα γραμμένης μουσικής οι ένοικοι του, συγκάτοικοι στην τρέλα της ρεαλιστικής οπτικής του οικοδεσπότη δίνουν ένα άνισο αγώνα με στόχο την ίδια τη ζωή, τη γαλήνη, την ηρεμία, το όνειρο, το ταξίδι και ίσως την αναπάντεχη επανένταξη στην κοινωνία.
Καλωσορίσατε στο τρελόσπιτο…