Αν γνωρίζεις κάποιο από αυτά ίσως δεν χρειάζεται να διαβάσεις άλλο, οι υπόλοιποι μπορείτε να συνεχίσετε.
Αν το σκεφτείς είναι λίγο παράξενη η σχέση των παιδιών με το χρώμα. Μπορεί να το υπερ-αγαπούν στο παιχνίδι, στα ρούχα ή τη ζωγραφική αλλά στο πιάτο να προτιμούν τις γήινες αποχρώσεις του ψημένου κρέατους ή το υποκίτρινο των σκέτων μακαρονιών.
Μπορεί η γευστική συμφιλίωση με το χρώμα να γίνει σταδιακά και με έναν εύκολο τρόπο, δηλαδή χωρίς να έχεις φάει μισή μέρα στην κουζίνα;
Φυσικά, η φίλη μας εδώ είναι η πιπεριά Φλωρίνης. Ακου να δεις.
Παρασκευή (η ετοιμασία, όχι η ημέρα)
Παίρνεις 5-6 πιπεριές Φλωρίνης, τις κόκκινες τις γλυκές τις μακρόστενες. Παρένθεση: Αν πάρεις ωμές, θα τις καθαρίσεις από κοτσάνι και σπόρια και θα τις ψήσεις στο φούρνο με ελάχιστο λάδι να μαλακώσουν (ακούγεται μανούρα, μέχρι ενός σημείου όντως είναι). Η άλλη λύση είναι να πάρεις αυτές που κυκλοφορούν στο εμπόριο σε γυάλινα βάζα. Στη δεύτερη περίπτωση θα τις ξεπλύνεις καλά κάτω από τρεχούμενο νερό. Τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση τις χοντροκόβεις.
Είτε ψημένες είτε του εμπορίου τις βάζεις στο μπλέντερ, όταν λέμε μπλέντερ εννοούμε το μούλτι, ξέρεις, αυτό με τις δυο λεπίδες στον πάτο.
Βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει και πρόσθεσε μυρωδικά κατά βούληση. Θυμάρι; Μια χαρά. Τριμμένος κόλιανδρος; Επίσης. Ρίγανη; Γιατί όχι. Ανιθος; Οχι, θέλουμε ξερά μυρωδικά. Χοντρικά θέλεις 1-2 γεμάτες κουταλιές του γλυκού μυρωδικά. Αλάτι μη βάλεις.
Πρόσθεσε λάδι. Πόσο λάδι; Κοντά στα 50 ml, χοντρικά 2-3 σφηνάκια ελαιόλαδο είναι ό,τι πρέπει.
Κλείνεις το μπλέντερ (μούλτι ή όπως αλλιώς το λένε) και κοπανάς. Δώστου να καταλάβει. Εν ανάγκη σταμάτα λίγο, σπρώξε ό,τι έχει πάει στα τοιχώματα και συνέχισε μέχρι να έχεις μια όσο το δυνατόν πιο λεία πάστα που να έχει μια εύκολη ροή. Τη βάζεις σε βαζάκια, ρίχνεις λίγο λάδι από πάνω (ως φυσικό συντηρητικό) το βάζεις στο ψυγείο.
Σάββατο (φτηνό λογοπαίγνιο, εννοούμε χρήση στο μαγείρεμα)
Αλατοπίπερο μην ξεχάσεις!
Φτιάχνεις π.χ. μακαρόνια. Αντί για τομάτα βάζεις μια κουταλιά της σούπας από την πάστα πιπεριάς. Σε λιγότερο από 10 λεπτά έχεις μια γλυκιά σάλτσα.
Φτιάχνεις αρακά; Μια κουταλιά του γλυκού αντί για τομάτα θα χρωματίσει το φαγητό και θα του δώσει γεύση.
Στην ομελέτα; Βάζεις μισή κουταλιά του γλυκού εκεί που χτυπάς δύο αβγά. Στο τηγάνι θα σκορπίσει παντού, μην σε ανησυχεί τίποτα.
Γενικά, όπου πάει τομάτα μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό το μείγμα. Σε αντίθεση με την τομάτα που θέλει 15-20 λεπτά για να γίνει σάλτσα της προκοπής με αυτή την πάστα έχεις ένα γρήγορο, εύγευστο και ελαφρώς χρωματικό αποτέλεσμα και αν περάσεις αυτή την πίστα θα σου πούμε και για τις τομάτες κάποια στιγμή.
