Πολιτική

Οπα! Τι ειναι τούτο τώρα; Τι να του πω τώρα; Αυτός, γεννήθηκε την ιδια περίοδο με τα δίδυμα του μικρού Καραμανλή. Πως ξέρει για Δεξιούς;
Το σίγουρο είναι πως όσο πιο παλιά τόσο πιο τακτοποιημένα ηταν τα πράματα. Να του πω ότι μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, άκουγες π.χ. οτι “ανήκωμεν στη Δύση” και παρόλο που η Δύση είναι αριστερά σου όταν κοιτάς τον Βορρά, ήξερες πως ήταν δεξιός; Αντίστοιχα, άκουγες τον άλλον να λέει “Νόμος είναι το Δίκιο του Εργάτη” και ήξερες πως ήταν αριστερός και ανατολικός. Καθαρά πράματα, τακτοποιημένα!
Στις ελληνικές ταινίες, ήταν σαφές, οι βιομήχανοι κι οι εργοστασιάρχες ήταν δεξιοί, που είχαν κεντρώους συνήθως διευθυντές που τους “τσιγγλούσε” και κάνα παιδί του Λαού, υποψία Αριστερού.!
Η Γενιά του Πολυτεχνείου, κυοφόρησε με αυτό το Κέντρο και έγιναν ο εργοστασιάρχης που απέκτησε τη κόρη του, τη Σοσιαλίστρια. Πήρανε το τιμόνι και βγάζοντας φλας αριστερά, πήραμε τον Τρίτο Δρόμο. Τον πήραμε όμως με φόρα πολύ και στην στροφή “Τσοβόλα δώστα όλα” που είχε ανάποδη κλίση, βγήκαμε από τον Τρίτο Δρόμο, κάπως άτσαλα.!
Είχε έρθει το τέλος της εποχής που το δίλημμα ήταν Δεξιά vs Αριστερά, αφού συμμάχησε τότε η Δεξιά με την Αριστερά, για να “σώσουν τη Χώρα” από τον Σοσιαλιστή. Όμως μια τετραετία μετά, ξανακέρδισε ο Τρίτος Δρόμος το τιμόνι. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν ένας δρόμος με έργα, που μόνο στο Ωνάσειο μπορούσαν να εκτελεστούν. Κάπως έτσι ο Τρίτος Δρόμος κι η ολοκλήρωση του Σοσιαλιστικού του έργου ανατέθηκε στους
εκσυγχρονιστές, που παρέδωσαν σε Ευρώ στους (ακόμα) δεξιούς, μόλις ολοκληρώθηκαν τα Ολυμπιακά έργα. Τότε, ίσχυε το “Νόμος είναι το μπόνους του executive” και ο δεξιός υλισμός του “Είμαι ό,τι Εχω”, μεταλλάχθηκε σε σοσιαλιστικό καταναλωτισμό του “Ειμαι ό,τι Χρωστάω”.!
Απο κει και μετά, το πράγμα μπερδεύτηκε πολύ. Ο εκσυγχρονισμένος Τρίτος Δρόμος ξαναπαρέλαβε μόλις μετατράπηκε σε “Τρίτος Δρόμος, Υιός & Cια ΕΕ”, με Ομόρυθμο Εταίρο (μεχρι στιγμής) τον Άκη και κάτι ψιλά στις παραγραφές. Αυτοί, πιστοί στο δόγμα “Λεφτά Υπάρχουν”, επισύναψαν Στρατηγικές Συμμαχίες με αυτούς που τα έχουν. Το ΔΝΤ και η ΕΚΤ, παρέδωσαν στους Ευρωπαίους Πολιτικό έλεγχο,ενώ την εκτέλεση των
αποφάσεων, ανέλαβε το τελευταίο “κατόρθωμα” της Γενιάς του Πολυτεχνείου: μια συγκυβέρνηση των Μέσα με τους Έξω του Πολυτεχενείου. Αυτή τη φορά, για να σωθεί η Χώρα, σκέτο!
Κουλουβάχατα. Η εποχή των Μνημονίων, ανέτειλε και ήδη έχει μεσημεριάσει!
Τελικά, σήμερα κυβερνάνε οι δεξιοί που ρίξανε την κυβέρνηση των δεξιών ανοίγοντας τον δρόμο των Ωνάσειων Ολυμπιακών έργων, με τα υπολείμματα των Ωνάσειων Ολυμπιακών
έργων. Κάτι σαν εκπομπή μαγειρικής, Sam & Beni’s left overs!
Μάλιστα. Αντε να του τα πεις αυτά, είναι μονο 11 χρονών.!
Εγω φοβόμουνα πως η δύσκολη ερώτηση θα ήταν “πως γεννιούνται τα παιδιά”.!
-Τώρα αγόρι μου, συγκυβερνάνε οι Δεξιοί με κάποιους, οχι μόνοι τους. Γιατί ρωτάς;
-Δηλαδή, δεν έγινε το πρώτη φορά Αριστερά;
Ωραία, την διαφήμηση είχε δει. Μάλον καθαρή την έβγαλα.!
-Οχι ακόμα, αλλά μάλλον δεν θα αργήσει, αντράκι μου. Έγινε το άλλο όμως, η Ελλάδα έδειξε το δρόμο στην Ευρώπη. Ηταν Ευρωεκλογές αυτές, για την Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση.
-Έχουμε κι Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση; Και τι τη θέλουμε και την Ελληνική;
Όπα! Δυσκολεύει η πίστα. Μήπως να το γυρίσω στο πως γεννιούνται τα παιδιά;!
-Εγώ, αν ήμουν Κυβέρνηση Ευρωπαϊκή, θά ήθελα η Ελληνική να κάνει ότι της λέω…
Επιμένει! Δεν θα το γλιτώσεις, θα ακούσεις πως δεν υπάρχει πελαργός.!
-Λογικό είναι αυτό που λες. Όχι σαν το άλλο, το παράλογο για τον πελαργό…
-Ποιο παράλογο για τον πελαργό;
-Πως φέρνει παιδιά!
-Τι λες μωρέ μπαμπά, ποιος πελαργός; Το σεξ τα φέρνει τα παιδιά!
 
Guest blog από τον φίλο μας σκηνοθέτη Άγγελο Τρωιάνο. Μεγάλη μας τιμή!
 

Καθόμαστε στο σαλόνι και παρακολουθούμε κάνοντας ανελέητο ζάπινγκ από κανάλι σε κανάλι και από πάνελ σε πάνελ. Σχολιάζουμε, γράφουμε στα lap-top που έχουμε μπροστά μας, διαβάζουμε τα μηνύματα των άλλων. Το σπιτικό “εκλογικό κέντρο” σε πλήρη λειτουργία. Είναι πια περασμένα μεσάνυχτα όταν ακούμε τη φωνή του μικρού μας γιού -πέντε χρόνων τότε:
“Μαμά!”
Γυρίζουμε και οι δύο τα κεφάλια. Τον βλέπουμε να στέκεται στο κεφαλόσκαλο με τα πυτζαμάκια του και να τρίβει το ένα του μάτι με το χέρι.
“Τι είναι αγοράκι μου, έχεις κάτι;”
“Ναι! Εχω!”
“Τι; Εχεις;”
“Χαμηλώνετε την τηλεόραση γιατί σβήνει τα όνειρά μου;”
Μένουμε “παγωτό”! Τι είπε τώρα;
Προφανώς το παιδί μιλούσε κυριολεκτικά. Δεν μπορούσε να το πάρει ο ύπνος λόγω θορύβου. Ομως η φράση ήταν μαγική!
Η μαμά του τον παίρνει αγκαλιά και τον πάει πάλι στο δωμάτιο. Χαμηλώνω εντελώς τον δέκτη. Μετά γράφω αυτό που είπε στο Twitter. Ηταν το δικό του μήνυμα. Εγινε μήνυμα πολλών. Ενα-δύο χρόνια μετά συνέχιζε να κάνει το γύρο των διαδικτύου. Κάποιοι μου είπαν ότι το είδαν γραμμένο και σε έναν τοίχο. Δεν ξέρω αν όντως έγινε σύνθημα. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει για πάντα γραμμένο στη μνήμη μου.
—
Στείλτε μας τις “μαγικές” φράσεις των δικών σας παιδιών. Εχουμε πολλά να μάθουμε από τη σοφία τους…