Play on Athens για το ακηδεμόνευτο παιχνίδι
- Οι άνθρωποι του Dorothy Snot, ενός play-based learning σχολείου για πολύ μικρά παιδιά που λειτουργεί εδώ και 10 χρόνια στο κέντρο της Αθήνας, ανέλαβαν την πρωτοβουλία για ένα συνέδριο που αν έχεις μικρό παιδί παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
To Play on Early Education 1st International Athens Conference και, εν συντομία, Play on Athens είναι ένα 3ήμερο συνέδριο και θα πραγματοποιηθεί στις 11-13 Απριλίου 2019. Στους ομιλητές περιλαμβάνονται:
Η Suzanne Axelsson, Σουηδή παιδαγωγός.
Ο Dr. Peter Gray, ψυχολόγος από τη Βοστώνη και συγγραφέας του βιβλίου Free to Learn
Ο Tom Hobson, γνωστός στους επαϊόντες ως Teacher Tom
O Maynell Walter, πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής της International Play Association.
Αντιγράφοντας από το δελτίο Τύπου: “Στόχος του συνεδρίου θα είναι να παρουσιάσει στο ευρύτερο κοινό την αξία που έχει το Ακηδεμόνευτο Παιχνίδι στην προσχολική ηλικία και το οποίο βασίζεται στον Σεβασμό, στην Ελευθερία και στην Εμπιστοσύνη”.
Επίσης και σύμφωνα με τον Γ. Γιαννούδη, έναν εκ των διοργανωτών του συνεδρίου, στην Αθήνα θα βρίσκεται εκείνο το τριήμερο και ο Ιάπωνας Takaharu Tezuka, αρχιτέκτονας και δημιουργός του καλύτερου νηπιαγωγείου στον κόσμο. Όπως λέει και ο ίδιος ο Γ. Γιαννούδης, ο κατάλογος των ομιλητών “για τους πολλους φυσικα δεν λεει τιποτε - για ανθρωπους ομως που ασχολουνται σοβαρα με το παιχνιδι στην πολυ μικρη ηλικια, ειναι κατι σαν την πρωτη dream team που εστειλε το ΝΒΑ στους Ολυμπιακους”.
Για περισσότερα, www.playonathens.com
Ενα παιχνίδι αλλά ποιο παιχνίδι
Η Κίνα έχει πενταπλάσιο πληθυσμό από τις ΗΠΑ αλλά το 2015 δαπάνησε σχεδόν τα μισά απ' ό,τι οι Αμερικανοί για παιχνίδια, λέει έρευνα του Euromonitor και μια από τις ερμηνείες που μπορεί να διαβάσει κανείς για αυτή την ανομοιομορφία λέει πως στην Κίνα το παιχνίδι δεν είναι μέρος της ανατροφής ενός παιδιού. Οι Κινέζοι γονείς δεν νιώθουν τη νοσταλγία των Δυτικών γονιών που θυμούνται τα δικά τους παιδικά χρόνια όταν βλέπουν ένα τουβλάκι Lego ή μία Μπάρμπι και, άρα, είναι πιο δεκτικοί να αγοράσουν ένα παιχνίδι. Η επιπρόσθετη ("ενισχυτική" ή αυτό που λέμε στην Ελλάδα "εντατικό φροντιστήριο") διδασκαλία είναι κανόνας για τα παιδιά της Κίνας και όσοι από τους γονείς θεωρούν πως το παιχνίδι πρέπει να είναι μέρος της καθημερινότητας, έχουν να αντιμετωπίσουν και τους δικούς τους γονείς που "δεν γνώρισαν παιχνίδια" στη δική τους πρώτη νεότητα.
Στη Δύση το παιχνίδι είναι ένας τρόπος να εισάγεις τα παιδιά στον "πραγματικό" κόσμο, αλλά είτε στη Δύση είτε στην Ανατολή η σημερινή γενιά φαίνεται να αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που δεν υπήρχε ή έστω δεν ήταν τόσο έντονο στα δικά της παιδικά χρόνια ή σε εκείνα της προ-προηγούμενης γενιάς. Πώς προετοιμάζεις ένα παιδί μπροστά στο άγνωστο μέλλον;
Ένα μέρος των παιχνιδιών είναι μικρογραφία του κόσμου των μεγάλων. Το βλέπεις στα Playmobil, στις Barbie, στα Lego, στα αυτοκινητάκια και τις μινιατούρες κουζίνες. Ομως τι γίνεται αν όλα αυτά περιγράφουν έναν κόσμο που χάνεται; Ενα τέτοιο ερώτημα απαντά στο Ad Age η υπεύθυνη μάρκετινγκ της Mattel στην Κίνα, Ching Wang. Υποστηρίζει πως αυτό που πρέπει να εξασφαλίσουμε είναι πως τα παιδιά μας θα έχουν περιέργεια για να "βαδίσουν" σε έναν κόσμο που ίσως δεν είμαστε σε καμία θέση να τους περιγράψουμε. Παράξενο που αυτό το λέει ένας άνθρωπος που ζει σε μια χώρα όπου το παιχνίδι φαίνεται να αποτελεί δυσθεώρητη πολυτέλεια. Όμως αυτός δεν είναι λόγος για να απορρίψει κανείς την άποψή της. Τα παιχνίδια -τελικά- δεν χρειάζεται να είναι (μόνο) μικρογραφία του πραγματικού κόσμου και σίγουρα δεν χρειάζεται να είναι προσαρμογές των γονεϊκών "θέλω" και των γονεϊκών αναμνήσεων. Άλλωστε, αν αφήσεις ένα παιδί ελεύθερο θα βρει παιχνιδιάρικες χρήσεις εκεί που εσύ βλέπεις ένα κουτάλι. Ή ένα κλειδί. 'Η μια πέτρα. Οπα, όχι την πέτρα :)
Βότσαλα-«βατραχάκια»: ο απόλυτος οδηγός
Ηταν ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια με τον πατέρα μου, στην παραλία. Εγινε ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια με τους γιους μου. Ατέλειωτες ώρες για να βρούμε τα κατάλληλα βότσαλα και να τα κάνουμε να απογειωθούν όσες περισσότερες φορές γίνεται πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας. Μοιάζει απλό αλλά δεν είναι…
Τα «βατραχάκια» που αναπηδούν πάνω στο νερό –άλλοι τα λένε και «βαρελάκια»- είναι ένα από τα παιχνίδια της θάλασσας που απαιτούν επιδεξιότητα αλλά και τεχνική. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Προϋποθέσεις: Πρώτα απ’ όλα μια παραλία με μέτρια και μεγάλα βότσαλα. Σχετικά ήρεμη θάλασσα –το ιδανικό είναι να είναι «γυαλί». Ένα σημείο που να μην υπάρχουν λουόμενοι σε ακτίνα τουλάχιστον 50 μέτρων!!!
Πως τα πιάνουμε: Τα κρατάμε ανάμεσα στο αντίχειρα και το δείκτη έτσι ώστε τα δάχτυλά μας να αγκαλιάζουν την περίμετρο της πλατειάς επιφάνειας του βότσαλου.
Πλησιάζουμε εκεί που σκάει το κύμα και φέρνουμε το χέρι με το βότσαλο χαμηλά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας –περίπου στο μισό μέτρο- και με την πλατειά επιφάνεια να είναι παράλληλη με αυτή του νερού. Εκτοξεύουμε το βότσαλο με το βραχίονα να κινείται από πίσω προς τα εμπρός παράλληλα, και αυτός, με την επιφάνεια της θάλασσας και δίνοντας ώθηση και με ταυτόχρονη κίνηση του καρπού πίσω-μπρος.
Όταν προπονηθούμε αρκετά στην επιλογή και στο πέταγμα του βότσαλου, θα ανακαλύψουμε ότι για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα –δηλαδή περισσότερες αναπηδήσεις πάνω στο νερό- θα πρέπει να μάθουμε να υπολογίζουμε τη γωνία πρόσκρουσης του βότσαλου στην επιφάνεια της θάλασσας. Η ιδανική –λένε οι ειδικοί- είναι οι 20 μοίρες.
Νικάει αυτός που θα κάνει το «βατραχάκι» του να πηδήξει τις περισσότερες φορές πάνω στο νερό!
Καλή διασκέδαση!
Illustration by Ted Slampyak
Στάση Lego
Στο Λονδίνο τα λεωφορεία γιορτάζουν. Για την ακρίβεια έχουν γιορτές εις τριπλούν, καθώς φέτος συμπληρώνονται τα 60 χρόνια του Routemaster, τα 75 χρόνια των διόροφων λεωφορείων της σειράς RT και τα 100 χρόνια των λεωφορείων τύπου Β, τα οποία μετέφεραν στρατιώτες στην πρώτη γραμμή στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Για να το γιορτάσουν λίγο... παιχνιδιάρικα μια στάση λεωφορείου κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από τουβλάκια Lego και αν κρίνουμε απ' όσα διαβάζουμε στο Internet είναι απολύτως λειτουργική.
Χρειάστηκε βέβαια αρκετή δουλειά προκειμένου να μπουν στη σωστή τους θέση τα 100.000 τουβλάκια διαφόρων σχημάτων και διαστάσεων, όμως η δουλειά έγινε.
Αν πρόκειται να πας στο Λονδίνο θα είναι μάλλον εύκολο να βρεις τη στάση. Βρίσκεται έξω από το κατάστημα παιχνιδιών Hamleys στην Regent Street. Να πας όμως μέχρι τις 15 Ιουλίου, γιατί μετά θα την ξηλώσουν.
Photo credit: Flickr / takato marui
Η Μπάρμπι... επιχειρηματίας
Αχ ο κόσμος της (54 ετών πια) Μπάρμπι. Ροζ. Απελπιστικά εκτυφλωτικά δυνατά ροζ. Μια φιγούρα που λατρεύουν εκατομμύρια κορίτσια σε όλο τον κόσμο και που -πέραν των στερεοτύπων που κουβαλάει- είναι η βάση για ένα ολόκληρο παράλληλο (ροζ βέβαια) σύμπαν. Ανοίγω το ντουλάπι. Μπάρμπι στο κομμωτήριο, Μπάρμπι ποδηλάτισσα, Μπάρμπι ιππέας, καθεμία με τα δικά της χαρακτηριστικά και δυνατότητες. Η Μπάρμπι ποδηλάτισσα μπορεί μεν να ανεβεί στο άλογο αλλά η Μπάρμπι ιππέας δεν καλοκάθεται στο ποδήλατο, να μη σου πω για την άκαμπτη Μπάρμπι μπαλαρίνα ή την Μπάρμπι γοργόνα που φυσικά δεν μπορεί να καβαλήσει ούτε άλογο ούτε ποδήλατο, ενώ δεν μπορεί να σταθεί στην καρέκλα του κομμωτηρίου.
Καλά λένε πως οι γοργόνες είναι άχρηστα πλάσματα.
Θα μου πεις, οι άνθρωποι στην Mattel τι θα γίνουν; Κλέφτες; Δεν πρέπει να συντηρήσουν κάπως την Μπάρμπι και τον (μαγικό ροζ) κόσμο της;
Αντε να τη συντηρήσουν.
Εβγαλαν, λοιπόν, την Μπάρμπι entepreneur. "Η Μπάρμπι ετοιμάζεται να κάνει μια τολμηρή επιχειρηματική κίνηση και να πετύχει τα όνειρά της" μας ενημερώνει η Mattel και αναφωνούμε όλοι πως ανάθεμα την Lehman Brothers και την άτιμη την κρίση ορίστε που μας κατάντησαν οι αλήτες να φτιάχνουν business plans και οι κούκλες και να τρέχουν ολημερίς και ολονυχτίς σε παρουσιάσεις με angel investors για να εξασφαλίσουν το άτιμο το seed funding.
Το σχολείο των Δράκων
O Ψάρης κι ο Φαφούτης είναι ένα κινηματογραφικό δίδυμο που αγαπήσαμε πολύ με τα παιδιά μου. Πρόσφατα τα μικρά ανακάλυψαν ένα online παιχνίδι το School Of Dragons, με τη σφραγίδα της Dreamworks, της εταιρίας παραγωγής της ταινίας. Εκτός από το κυρίως παιχνίδι, όπου εκπαιδεύεις (τι άλλο;) δράκους, υπάρχουν διάφορα quiz, ένα εργαστήριο επιστημονικών πειραμάτων και άλλα πολλά.
Το παιχνίδι κυκλοφορεί επίσης και σε mobile έκδοση για κινητά Android και μόλις σήμερα κυκλοφόρησε και η έκδοση iOS για κινητά Apple.
Η Barbie πριν και μετά το μακιγιάζ
Ο Eddi Aguirre, Μεξικάνος γραφίστας, φαντάζεται την Barbie χωρίς μακιγιάζ και μας υπενθυμίζει ότι η κούκλα αυτή αποτελεί ένα μη ρεαλιστικό πρότυπο για τα μικρά κορίτσια.
Στο «πριν» η Barbie εμφανίζεται με φακίδες, σακούλες και μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, απείθαρχα μαλλιά και σιδεράκια.
Άλλες δουλειές του Eddi Aguirre εδώ
Πηγή: http://worldobserveronline.com/
Ο κύβος του Ρούμπικ γιορτάζει
Παίδεψε μια γενιά και αυτό δεν του ήταν αρκετό, βρίσκεται ακόμα τριγύρω και μας κάνει παρέα.
[pullquote]
Πράγματα που ίσως δεν ήξερες
- Μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί 350 εκατ. κύβοι
- Υπάρχουν 43.252.003.274.489.856.000 συνδυασμοί χρωμάτων σε έναν κύβο
- Ολες οι παραλλαγές μπορούν να λυθούν σε 20 κινήσεις
- Το ρεκόρ ταχύτερης λύσης είναι κάτω από 6 δευτερόλεπτα
- Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε το 1982
- To Google επιστρέφει 409.000 αποτελέσματα σελίδων με λύσεις
[/pullquote]
Ο κύβος του Ρούμπικ σαραντάρισε και αυτός (μαζί με τα Playmobil) και προχθές η Google τίμησε τα γενέθλιά του με μια online εκδοχή του κύβου-σπαζοκεφαλιά.
Πιστοποιητικό γέννησης
Κατασκευάστηκε από τον καθηγητή Erno Rubik στην Ουγγαρία το 1974. Τα πρώτα δείγματα κατασκευάστηκαν το 1977 και τρία χρόνια αργότερα, ο κύβος παρουσιάστηκε σε εκθέσεις παιχνιδιών σε Νυρεμβέργη, Παρίσι, Λονδίνο και Νέα Υόρκη. Στα καταστήματα της Δύσης έφτασε τον Μάιο του 1980, όταν ήταν πια 6 ετών, έτοιμος προφανώς να κατακτήσει τον κόσμο, πράγμα που έπραξε. Τόσο το 1980 όσο και το 1981 πήρε τον τίτλο του παιχνιδιού της χρονιάς.
Για την διεθνή του καριέρα προτάθηκαν τα ονόματα "Μαγικός Κύβος" και 'Γόρδιος Δεσμός". Ευτυχώς για την πνευματική μας ηρεμία και οι δύο προτάσεις απορρίφθηκαν. Αντε μετά να αποδείξεις σε μερικούς θερμοκέφαλους συμπατριώτες πως ο κύβος δεν ήτεν εφεύρεση του Μεγαλέξανδρου.
Περισσότερα
Στο twitter: #RubiksCube
Στο Facebook: #RubiksCube
"Ο κύβος είναι μια απομίμηση της ζωής ή, καλύτερα, μια βελτίωση της ζωής".
Erno Rubik
Photo credit: Flickr / Jin
Μικρά πράγματα για μεγάλες δουλειές
Αυτοχαρακτηρίζεται ως νέα φωτογράφος, που ψάχνει την περιπέτεια και είναι τρελή με τις ιδιοκατασκευές. Μόλις 22 χρονών η Kim Leuenberger είδε τη δουλειά της να δημοσιεύεται στο DesignFather - και τι δουλειά.
Αυτοκινητάκια (και μία βέσπα) σε απίθανες περιπέτειες και σε ακραίες καταστάσεις, δεν θα αρχίσουμε τώρα τις περιγραφές ξεκίνα από την ενότητα των Traveling Cars Adventures και προχώρα.
Μήπως τις ώρες που λείπει το παιδί (ή λείπουν τα παιδιά, ας μην κολλάμε σε γραμματικές λεπτομέρειες) να έριχνες μια ματιά στα παιχνίδια τους; Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει έμπνευση...
Playmobil ετών 40
Τα Playmobil συμπληρώνουν φέτος 40 χρόνια ζωής. Πολλοί γονείς μεγαλώσαμε με τις μικρές φιγούρες οι οποίες έχουν μείνει σχεδόν απαράλλαχτες. Εκτός και αν είχατε προλάβει τις πρώτες πρώτες φιγούρες, εκεί στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70, που δεν είχαν περιστρεφόμενους καρπούς. Αυτή είναι και η μοναδική πρόσθετη λειτουργικότητα που απέκτησαν, ενώ εξακολουθούν να μην έχουν γόνατα και αγκώνες. Αυτό το τελευταίο πολύ μας εκπλήσσει. Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως...
Το 1973 η πετρελαϊκή κρίση σκιάζει τις δυτικές οικονομίες. Μια εταιρεία ονόματι geobra Brandstätter που κατασκευάζει πλαστικά παιχνίδια λίγο έξω από τη Νυρεμβέργη βλέπει τα πράγματα να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Το πλαστικό προέρχεται από το πετρέλαιο και οι τιμές έχουν πάρει την πάνω βόλτα. Λίγο νωρίτερα, το 1971 ο ιδιοκτήτης της εταιρείας λέει σε έναν υπάλληλο, τον Hans Beck, να σχεδιάσει φιγούρες που θα μπορούσαν τα παιδιά να παίξουν μαζί τους.
[pullquote]
Tα Playmobil σε αριθμούς
Ετος γέννησης: 1974
Πρώτη γυναικεία φιγούρα: 1976
Υψος: 7,5 εκατοστά
Υψος παιδικών φιγούρων: 5,5 εκατοστά
Ετος απόκτησης καρπών: 1982
Πρώτο Playmobil Αγιος Βασίλης: 1995
Playmobil figures για συναρμολόγηση από τα παιδιά: 2011
Εκδοχές: Περισσότερες από 4.000 από το 1974 μέχρι και σήμερα
Πληθυσμός (2014): 2,7 δισ.
Κάθε 5 δευτερόλεπτα δημιουργούνται 16 νέα Playmobil
Πηγή: Playmobil.gr
[/pullquote]
Γεννημένος το 1929 ο Beck θυμόταν τα μονοκόμματα στρατιωτάκια (σαν αυτό που περιγράφει στο γνωστό παραμύθι του ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν). Ηθελε κάτι διαφορετικό, κάτι πιο ευέλικτο, αλλά όχι πάρα πολύ ευέλικτο, κάτι που να κεντρίζει τη φαντασία. Κατέληξε σε μια φιγούρα με ύψος μόλις 7,5 εκατοστά και με ένα πρόσωπο που έμοιαζε ζωγραφισμένο από παιδικό χέρι. Αλήθεια, έχεις προσέξει ότι τα Playmobil δεν έχουν μύτη;
Σε μια συνέντευξή του λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί ο Beck έλεγε πως τα παιδιά αποδέχτηκαν αμέσως τις νέες φιγούρες και έπαιζαν μαζί τους με τις ώρες. Σας θυμίζει κάτι;
Τέλος πάντων, μετά την κρίση του 1973 η εταιρεία στην οποία εργάζεται o Beck είναι σε αναζήτηση κατεύθυνσης και ένα χρόνο μετά εμφανίζονται οι πρώτες φιγούρες - Ινδιάνοι, εργάτες και ιππότες. Οι φιγούρες παρουσιάζονται στην έκθεση παιχνιδιών της Νυρεμβέργης, στην αρχή κανείς δεν δίνει σημασία, μετά μια εταιρεία από τη Δανία συμφωνεί να αγοράσει την παραγωγή ενός έτους. Αυτό ήταν. Τον πρώτο χρόνο οι πωλήσεις Playmobil φτάνουν το 1/6 των συνολικών εσόδων της geobra Brandstätter. Ενα χρόνο αργότερα, το 1975 ξεκινούν οι διεθνείς πωλήσεις και τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους.
Δες επίσης:
Wikipedia
Συσκευασίες και άλλα τέτοια όμορφα στο Collectobil
Το πλαστικό σύμπαν ενός ανθρώπου: Συνέντευξη του Hans Beck στο Christian Science Monitor
Η επέτειος στα social media: #playmobil40th στο Twitter και στο Facebοok
