Υπάρχει ένας μισογραμμένος μισοάγραφος νόμος που λέει πως τα ρούχα που θα χρησιμοποιήσεις στις διακοπές είναι κατά κανόνα ένα μέρος από εκείνα που θα βάλεις στη βαλίτσα. Βεβαίως μπορείς να συγκρατηθείς και να μη μεταφέρεις όλη τη γκαρνταρόμπα σε βαλίτσες, σάκους και σακίδια, εκτός και αν σκέφτεσαι πως με την ευκαιρία της εξόδου θα μετακομίσεις κιόλας.
Δύο άλλοι, καθαρογραμμένοι αυτοί, νόμοι λένε πως οι βαλίτσες των παιδιών τείνουν να ξεχειλίζουν και πως ένα βρέφος ή νήπιο “σέρνουν” δυσανάλογα περισσότερα μπαγκάζια για το μέγεθός τους. Φυσικά δεν μπορείς να κάνεις πολλά για το καρότσι, το παρκοκρέβατο ή τα λοιπά κομμάτια του βρεφικού νοικοκυριού, αλλά για τη βαλίτσα (ή τις βαλίτσες) υπάρχουν μερικοί που πριν από εσάς και πριν από εμένα έκαναν τα μαγικά τους και έσπευσαν να τα μοιραστούν μαζί μας.
Αυτός εδώ, το ρίχνει κυρίως στο τύλιγμα.
Όπως και εδώ (εξπέρ στα ντολμαδάκια)
Η τριλογία του τυλίγματος ολοκληρώνεται
Η επιστημονική προσέγγιση
Αφήνοντας τα τυλιχτά πίσω, υπάρχει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση που έχει τη σφραγίδα του Οστιν Λι, μηχανικού υπολογιστών. Τι στο καλό, αφού ξέρει από “γκομπιούτερ” δεν θα ξέρει πώς να πακετάρει μια βαλίτσα; Το βίντεο είναι μεν 11 λεπτών αλλά αξίζει τον κόπο
Μεξικάνικο κανείς;
Υπάρχει και αυτή η πρόταση, η πρόταση του “μπόγου” ή “μπουρίτο” που υπόσχεται πως τα ρούχα θα βγουν από τη βαλίτσα στην ατσαλάκωτη κατάσταση με την οποία μπήκαν.
Το εναλλακτικο
Τέλος,υπάρχει και η προσέγγιση του Μίστερ Μπιν