Ως έδρα 4 (ή 4,5) εκατ. ανθρώπων η Αττική είναι ένα πολύβουο μέρος και ο όρος “ήσυχη παραλία” δηλώνει συνήθως εκείνες που είναι πιο δύσκολες στην πρόσβαση ή βρίσκονται σε μέρη όπως “στη μέση του πουθενά” και “στου διαόλου τον κόπανο”. Αγνωστο γιατί ο διάβολος άφησε τον κόπανό του τόσο μακριά, σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμο εργαλείο, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο post.
Οσοι λοιπόν μένουμε στη μεγάλη πόλη γνωρίζουμε πως τα Σάββατα οι παραλίες είναι λιγότεροι πολύβουες σε σχέση με τις Κυριακές και πως οι αμμώδεις παραλίες είναι πάντα πιο δημοφιλείς σε σχέση με τις άλλες, ιδίως μεταξύ των παιδιών. Αλλωστε η ελληνική μουσική έχει βάλει τη διαχωριστική γραμμή, στου γιαλού τα βοτσαλάκια κάθονται δυο καβουράκια, αλλά είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια. Άρα, στα βοτσαλάκια έχουμε καημούς, στην άμμο κατασκευές και τα παιδιά δέον είναι να ασχολούνται με το δεύτερο.
Ναι, θα πείτε τώρα, αλλά μήπως να βρίσκαμε καμία παραλία που να μην έχει γίνει πρώτη μούρη στο Καβούρι -το οποίο Καβούρι καλό και άγιο είναι αλλά είναι και πολύβουο;
Αναζητούμε εδώ και χρόνια λύσεις στα ανατολικά και τα νότια του νομού της Αττικής και έχουμε προτάσεις με χάρτες.
Αγιος Πέτρος, Σούνιο. Θα κάνεις γύρω στα 60 χλμ. Στενή παραλία με βοτσαλάκια έξω και πέτρες μέσα, όπου το μέσα είναι ένα κατά βάση απάνεμο φυσικό λιμάνι με θέα τον ναό του Ποσειδώνα. Δεν είναι η πρώτη σκέψη που θα έχεις να κάνεις αν έχεις παιδιά αλλά κατά κανόνα δεν έχει κόσμο και είναι σχετικά κοντά στο Λαύριο για τα παγωτά και τα υπόλοιπα της εξόρμησης. O βυθός θα προκαλέσει ενδιαφέρον στα πιτσιρίκια αν τους αρέσει να βουτάνε με μάσκες, συνιστάται να έχετε από εκείνα τα λαστιχένια παπούτσια γιατί αφενός κάποιες πέτρες γλυστράνε πολύ, αφετέρου μπορεί να συναντήσετε κανέναν ξέμπαρκο αχινό. Από υποδομή δεν έχει τίποτα, η σήμανση είναι λίγο κρυφή, ο μικρός χωματόδρομος των 200 μέτρων που χωρίζει τον παραλιακό δρόμο από την παραλία είναι βατός και δεν πρέπει να σου προκαλέσει ανησυχία, καλύτερα πάτησε εδώ για τον χάρτη.
Πούντα Ζέζα Λαυρίου. Ευκολότερη από πλευράς σήμανσης τη βοηθάει το γεγονός ότι δίπλα βρίσκεται παιδική κατασκήνωση, άρα υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε καφέ και νερό. Αμμουδιά και βατή είσοδος στο νερό κοντύτερα από το Λαύριο, μας αρέσει ιδιαιτέρως, ο χάρτης είναι εδώ και θα υπολογίσεις γύρω στα 60 χλμ διαδρομής, περίπου μία ώρα αν έρχεσαι από τα νότια ή 45 λεπτά αν χρησιμοποιήσεις Αττική Οδό και τον γρήγορο δρόμο που ακολουθεί και σε βγάζει στο Λαύριο.
Χάρακας στα Λεγραινά. Αρκετά γνωστή στην περιοχή, συγκεντρώνει αρκετό κόσμο αλλά έχει ανοχές με την έννοια ότι δεν πήζει εύκολα. Φυσικά όλα εξαρτώνται από την ημέρα και την ώρα πρόσβασης. Υπάρχει παραλιακό μπαρ για τα δέοντα.
Παραλία Λεγραινών. Γνωστή και αυτή στην ευρύτερη περιοχή, αμμώδης (άρα παίρνει βαθμό προτίμησης από τα πιτσιρίκια) και κοντά σε ταβέρνες και συναφείς υποδομές. Στα συν, τα δεντράκια στο πάνω μέρος της παραλίας για όσους αναζητούν φυσική σκιά.
Κακιά Θάλασσα Κερατέας. Οργανωμένη πλαζ με ό,τι σημαίνει αυτό και με ένα όνομα που προκαλεί δέος. Αρκετά δημοφιλής στους περιοίκους και σε όσους παραθερίζουν στην ευρύτερη περιοχή το καλοκαίρι (και δεν είναι λίγοι), τις Κυριακές έχει την τάση να βουλιάζει.
Αλθέα, Αγίας Μαρίνας. Επιστροφή στα νότια και σε σχετικά μικρότερη απόσταση από τα νότια προάστια της Αθήνας βρίσκουμε μια παραλία που έχει και το παρατσούκλι Σκαλάκια. Μικρή παραλία άνευ υποδομών την οποία φαίνεται να συμπαθούν αρκετοί τα τελευταία χρόνια. Γύρω στα 30 χλμ. από την ωραία μας πόλη.
Πόρτο Γερμενό – Ψάθα. Αν ισχύει το αξίωμα όσο πιο μακριά από την πόλη τόσο το καλύτερο ίσως είναι καλύτερο να τραβήξετε δυτικά προς το Πόρτο Γερμενό και την, ας πούμε γειτονική, της Ψάθας του Αλεποχωρίου. Η διαδρομή από τα δυτικά του νομού Αττικής έχει μεν ενδιαφέρουσα φυσική ομορφιά αλλά έχει αρκετές στροφές και μπορεί να ζαλίσει τους μικρότερους συνεπιβάτες. Υπολογίστε πως με τυπική χαλαρή οδήγηση χρειάζεται περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά για το Πόρτο Γερμενό, ενδεχομένως άλλο ένα 20λεπτο για την Ψάθα αλλά όλα είναι σχετικά και εξαρτώνται φυσικά από το πόσοι άλλοι θα έχουν την ίδια ιδέα με εσάς. Κρυστάλλινα νερά (και εδώ), οργανωμένες καταστάσεις με ομπρέλες ή/και καταστήματα εξυπηρέτησης, μάλλον προτείνεται για μονοήμερη εξόρμηση με τις δέουσες προετοιμασίες.
Και πόσο θα κοστίσουν αυτές οι βόλτες; Έχουμε να κάνουμε με αποστάσεις που με την επιστροφή φτάνουν τα 120 χλμ, για τις παραλίες στα νότια ή τα ανατολικά άρα αν το Ι.Χ. καίει βενζίνη και γύρω στα 9 λίτρα ανά 100 χλμ με 1,5 ευρώ την βενζίνη έχουμε 21 ευρώ για τις μετακινήσεις συν καφέδες, αναψυκτικά και φαγητό, εάν φυσικά δεν φύγετε οργανωμένοι από το σπίτι. Αντιηλιακό οπωσδήποτε και για τις ώρες που αποφεύγεις την έκθεση στον ήλιο λόγω της UV ακτινοβολίας συμβουλεύεσαι διάφορες online υπηρεσίες, για παράδειγμα του Meteo.gr.
Τα περί ηλίου και ισχύουν φυσικά και για την περίπτωση που ο προορισμός είναι στα δυτικά, όπου όμως θα υπολογίσετε για την απόσταση τα 160-180 χλμ. μετ’ επιστροφής βεβαίως, οπότε το κόστος της μετακίνησης ανεβαίνει περίπου 27 ευρώ, άνευ των διοδίων που μάλλον δεν θα τα γλιτώσετε οπότε ανεβάζουμε τον προϋπολογισμό για τη διαδρομή στα 35 ευρώ πάνω κάτω.
Πριν φύγεις, δες και το παλαιότερό μας και τώρα που το’φερε η κουβέντα, τι κάνουμε αν φοβάται το νερό;
Ξεχάσαμε κάτι; Κάναμε λάθος; Άφησέ μας ένα σχόλιο και επανερχόμαστε.
